Water

Voor velen van jullie zal het iets heel vanzelfsprekends zijn: Water.
Voor ons wordt het steeds meer duidelijk dat het toch niet altijd zo vanzelf sprekend is.

Dit jaar hebben we tijdens de lange regens (april-mei) alweer véél te weinig regen gehad. Voor Nederlanders lijkt dat misschien niet zo’n probleem, maar dat is het hier wel. Kenia is droog. Veel te droog. In deze tijd van het jaar hoort het nog mooi groen te zijn overal, maar in plaats daarvan is het al minstens een maand dor, bruin en stoffig. We zien regelmatig wervelwinden van stof.

Dat betekend dat er voor de dieren veel te weinig te eten is. De Masai komen in grote getalen naar Naivasha om hun broodmagere koeien te laten drinken uit het meer. Maar ook de dieren op de vlakte voor ons huis zijn broodmager, en er sterven er veel. In het noorden is het nog veel erger, er zijn bv al meer dan 50.000 Pokot met hun vee naar Uganda getrokken.

Veel schrijnender nog, is het dat ook de oogst van veel boeren bijna zeker zal gaan mislukken. De mais staat te verdorren op het veld, en dat er voedseltekorten zullen gaan komen is niet moeilijk te voorspellen. Er is op dit moment bijvoorbeeld al een gebrek aan suiker, in de supermarkt mag je nog slechts 1 pak per klant kopen.

Uiteraard heeft de droogte ook invloed op het meer. Met argusogen wordt de waterstand door iedereen in Naivasha in de gaten gehouden, maar niemand kan er iets aan doen dat de waterlijn zich inmiddels al honderden meters heeft teruggetrokken, en dat dit gestaag doorgaat.

Men heeft uitgerekend dat er nog voor ongeveer 200 dagen water is, en als het voor die tijd niet geregend heeft dan zou het meer zelfs droog kunnen komen te staan. En dit is niet alleen in Naivasha, overal in Kenia is het een probleem. Rivieren staan droog, meren raken leeg, bronnen drogen op. Overal in Nairobi zie je lange rijen mensen met jerrycans op zoek naar bronnen die het nog wel doen.

Het meer bij de farm zoals het nu is (let op de Papyrus links)

Zelfde plek, December 2008 (let op de Papyrus links)

Het moge duidelijk zijn dat water iets is dat iedereen in Kenia bezig houdt, en er wordt zelfs gesproken van een ‘noodtoestand’. Op het moment is er bijvoorbeeld sprake van electriciteits rantsoenering. Omdat een groot deel van de electriciteit in Kenia wordt opgewekt d.m.v. stuwdammen, en ook deze droog zijn komen te staan, is er besloten tot rantsoenering. Voor ons in Naivasha betekend dat op woensdagen en zaterdagen geen stroom meer. (Uiteraard is dit bovenop de ‘normale’ onaangekondigde powercuts die we altijd al hadden, en die nu zelfs frequenter zijn dan normaal.)

De enige échte oplossing is echter regen. Veel regen. In Naivascha gaat het gerucht dat El Nino er dit jaar weer aankomt, en verschillende bronnen op internet lijken dit gerucht te ondersteunen. We kunnen niets anders doen dan afwachten…

WSUP project
Afgelopen week ben ik in Karagita geweest. Dit is het dorpje (of sloppenwijk) aan de overkant kant van de weg waar wij wonen.
Er wonen hier volgens de laatste telling 54.000 mensen, maar dit is misschien wel te positief gerekend (Waarschijnlijk zijn het er meer). In Karagita is geen fatsoenlijke overheidsplanning en aandacht aanwezig. Geen stedelijke planning (dus overal en nergens bouwsels etc.), geen water voorziening, geen riolering, geen vuilnisophaaldienst. Dus je kunt je ongeveer indenken hoe het er daar aan toe gaat. Nu is er een ontwikkelingsorganisatie, genaamd WSUP (Water and Sanitation for the Urban Poor) begonnen met een drinkwaterproject. Alles wordt gezamelijk gedaan met de gemeenschap, de drinkwater maatschappij Naivasha en het Ministerie van Water, dit om ook te zorgen voor continuiteit als het project op eigen benen staat.

Bouw van wateropslag tanks (WSUP)

De gemeenschap heeft grond beschikbaar gesteld en hierop wordt een kantoor, een ondergrondse wateropslag en een watertoren gebouwd. Vervolgens wordt de watertoren met een buizenstelsel gekoppeld aan een 8-tal waterwinkels.
Hier kan je straks twee soorten water kopen, ‘normaal’ water en drinkwater. Het verschil is dat het drinkwater is behandeld, dat wil zeggen de fluoride is er uitgezuiverd. Er zit in bronwater in Naivasha enorm veel fluoride, je krijgt daar tandbedref en botontkalking van. (De tanden van mensen die in Naivasha zijn opgegroeid zijn bijna altijd zwart, dat ligt niet aan persoonlijke hygiene maar aan het water). Het drinkwater zal worden verkocht voor 3 eurocent per 20 liter jerrycan. Deze 8 winkels zullen straks ong. 12,000 mensen kunnen bedienen.

Huidige distributie van water in Karagita

Ik ben op bezoek geweest bij dit project omdat WSUP aan de telers in Naivasha (en ik zit in het bestuur van LNGG = Lake Naivasha Growers Group) heeft gevraagd om een uitbreiding van nogmaals 8 winkels te financieren.
Met de auto ben ik het hart van Karagita in gereden en vervolgens heb ik samen met een aantal aannemers en d eprojectleiding te voet een aantal waterwinkels in aanbouw bezocht. Het was een interessante rondleiding, en ik vond het ook interessant om nu eens te zien hoe Karagita er nu echt uit ziet, en hoe dus een groot deel van onze werknemers wonen.

Straat in Karagita, zie ook de ezelwagen voor watertransport

Kinderen bij een kinderdagverblijf in Karagita