Vrijheid
Vanochtend moest ik mij om 08:00 uur melden bij de rechtbank van Naivasha. Op de terugrit uit de Maasai Mara stonden er agenten met laserguns en ik reed te hard. In Kenia betekend dat dat je voor de rechtbank moet verschijnen. (tenzij je de agenten ter plekke weet om te kopen.)
Gelukkig mocht ik wel gewoon naar huis rijden na het betalen van een borg, en nóg handiger was het dat deze agenten onder district Naivasha vielen (want dat bepaald de rechtbank waar je heen moet).
Dus om 08:00 vanochtend zat ik netjes in de rechtbank mijn krantje te lezen. Een klerk van de rechtbank vroeg waarvoor ik in de rechtbank was, en toen ik vertelde van de verkeersovertreding adviseerde hij me direct naar het politiebureau te gaan. Daar zou de Verkeers officier ervoor kunnen zorgen dat mijn dossier zo snel mogelijk naar de rechtbank werd gebracht. Volgens de klerk komen dossiers voor verkeersovertredingen namelijk regelmatig pas na de lunch bij de rechtbank aan. Zo gezegd zo gedaan dus.
Rond 10:00 kwam de rechter aan en de rechtzaken konden beginnen. Men begon met strafzaken (diefstal, geweldpleging etc) en vervolgens waren de verkeersovertredingen aan de beurt. Gelukkig werd ik als tweede opgeroepen en moest naar het beklaagdenbankje. (zie foto, bankje met hekje rechts). Na het voorlezen van de overtreding werd gevraagd of dit klopte en na mijn (schuld)bevestiging kreeg ik een boete van bijna 50 euro opgelegd.
Vervolgens werd ik naar buiten geleid naar de ‘kooien’ (zo noemde mijn secretaresse ze, maar het bleek inderdaad een toepasselijke naam. De kooien van de dierenopvang zien er een heel stuk beter uit. Hier moest ik wachten tot de rechtzaken en het papierwerk waren afgerond en ik mijn boete kon betalen. Na nog een goed uur wachten bij de agenten (ik hoefde gelukkig niet tussen de andere criminelen in de kooi te zitten) heeft een aardige agente mijn papierwinkel en betaling in orde gebracht en was ik om 12:00 weer op vrije voeten.
Author
O, je hebt weer eens zwijn dat je niet een celstraf van 2 jaar werd opgelegd want dan hadden we weer komend jaar geen feestje gehad (waar ik natuurlijk al bijna 12 jaar op wacht)! Maar weel weer eens een hele ervaring om te weten hoe dieren zich voelen in zo’n kooi. En dan te bedenken dat je toch weer een uitzonderingspositie had omdat er weer eens een charmante agente voor jou door de knieën ging. Maar goed dat mag ook wel eens.