- Posted on
- Comments 0
Caaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar!!!!!
Afgelopen weekend vond de Rhino Charge plaats. Dit is een jaarlijks terugkerend evenement waarbij het hoofddoel is om sponsorgelden op te halen ten behoeve van behoud en bescherming van National Park Aberdares.
Het evenement bestaat uit een Off-road wedstrijd die elk jaar op een andere plek plaats vind. De precieze locatie blijft tot het allerlaatste moment supergeheim, zodat de deelnemers geen kans krijgen om de route alvast uit te stippelen/verkennen. Het doel van de wedstrijd is om de kortst mogelijke afstand tussen de verschillende controleposten af te leggen. Dit jaar was het evenement in het zuiden tussen Lake Magadi en de grens met Tanzania. Het is 1 van de droogste en heetste plekken in Kenia en er is niets behalve een soda meer en wat maasai (zie onze safari in Juni 2009).
Wij hadden ons dit jaar aangesloten bij een van de controleposten. De verschillende posten worden gesponsord door verschillende bedrijven, en ‘onze’ post was van ‘Pies 2 Go’. Dat betekende dat de passerende deelnemers niet alleen water en ORS (Vanwege de hitte) kregen, maar daarnaast uiteraard ook pies. Maar we hadden ook nog fruit, natte bandana’s voor in de verhitte nekken, een stel enthousiaste kinderen die de auto’s schoon borstelden, en natuurlijk ook verder een super enthousiast team!
Omdat iedere auto zelf zijn route uitstippeld weet je nooit helemaal zeker uit welke hoek de volgende auto op zal duiken, en zodra we dus in de verte weer het gebrul van een auto hoorden klonk het door de hele post luid: CAAAAAAAAAAAAAR!!!!! Waarop iedereen zich voorbereide op zijn/haar taak en naar het controlepunt snelde om de volgende auto op te wachten, zodat die onder luid gejuich ontvangen werd!
Helaas bleek de kortste route naar onze post (over een heuvelrug) nagenoeg onbegaanbaar waardoor 98% van de auto’s toch kozen voor de iets langere en minder spectaculaire route. Van het ‘grote geweld’ en spectakel hebben we vanuit onze post dus niet zo heel veel mee gekregen, maar van de sfeer en spannende verhalen gelukkig wel!
Na 4 dagen bivakeren in het stoffige, droge, maar prachtige Magadi keerden we vies, vol muggebulten en schrammen, doodmoe maar met veel stoere verhalen weer terug naar huis. Volgend jaar zijn we er zeker weer bij, misschien zelfs wel met een eigen team?
Eddy geeft uitleg aan de lokale Maasai
Team: Girls with pearls (en natuurlijk ook op safari lipstick)
Water kopen bij de Maasai waterput
Stof, stof en stof
Naar huis……..door het stof
Author
