Bush & Beach
Mia heeft (zomer)vakantie, en voor haar betekend vakantie: Lamu. Ze had op school al tegen iedereen verteld dat ze naar Lamu zou gaan!
Maar in werkelijkheid waren er nog geen plannen om weg te gaan. Omdat onze laatste paar vakanties allemaal naar Lamu gingen, vonden wij het eigenlijk wel weer eens tijd voor iets anders, en gelukkig leek een safari Mia ook wel leuk. Het moest iets worden dat niet té ver, té lang of té duur zou worden, en zo kwamen we uit bij Satao Elerai, een private camp vlak bij NP Amboselli.
Het bleek een prachtige lodge in een leuk, klein reservaat, en daardoor ideaal voor korte safari tochtjes met Mia. De waterhole bij het kamp werd druk bezocht, en eigenlijk hoefden we dus niet eens op safari om dieren te zien.
Het kamp ligt aan de voet van Mt Kilimanjaro, maar door het grijze juli weer hebben we die maar 1 keertje heel even gezien, ons hele verdere verblijf was hij verstopt achter een grijze wolkendeken.
Wel zagen we ontelbare olifanten, en hielden we picknicks op het dak van de auto en op een van de mooiste plekjes van Amboseli Park.
Amboseli is vooral bekend vanwege de moerassen, en zelfs als de rest van het park (en Kenia)droog wordt zijn er altijd stukken die onder water staan waar de dieren graag heen komen voor wat verkoeling en vers gras.
Toch bleef Mia het maar hebben over Lamu, en na wat wikken en wegen besloten we daarom ook nog maar een paar daagjes naar de kust te gaan. We kozen echter voor Watamu, omdat we pas in Lamu geweest waren, en dachten dat het het leuk(er) zou zijn om weer eens ergens anders heen te gaan.
Watamu zelf heeft vele activiteiten, en we kozen voor een resort met grote kans op andere kindjes, een speeltuin, kidsclub etc. Eigenlijk niet helemaal ons ding, maar we dachten Mia daar een groot plezier mee te doen.
Ook aan de kust was het vrij grijzig juli weer, en we hadden zelfs een paar keer een beetje regen. Maar gelukkig is het daar nooit koud, en in deze tijd van het jaar eigenlijk juist heel prima uit te houden. Vakantie aan de kust betekent vooral zwemmen, boekjes lezen, zandkastelen bouwen en nog meer zwemmen.
Dit keer viel Watamu ons een beetje tegen, de zee-stroming lijkt veranderd, waardoor er grote stukken van het strand wegspoelen en alle hotels grote barricades maken van bijvoorbeeld zandzakken of steen, niet zo heel pittoresk. Bovendien lag het overgebleven strand echt he-le-maal vol met zeewier. Gelukkig vonden we een klein eindje verderop een strandje waar het iets beter was.
Een van de leuke dingen van Watamu is de vele tuktuks, waar we dan ook graag en veel gebruik van gemaakt hebben. Bovendien zitten er heel veel Italianen aan dat stuk van de Keniaanse kust, wat betekend dat ze er heel lekker ijs hebben!
Restaurantje PiliPan is al vele jaren een favoriet van ons, en daar gingen we dan ook graag heen, o.a. voor een heerlijk sun-downer dinner op mijn verjaardag.
Al met al waren het een paar heerlijke dagen, maar…..Mia blijft nog steeds zeggen dat ze Lamu veel leuker vind!
Ik denk dat ik weet waar de volgende vakantie doorgebracht wordt!! Toch weer mooie foto’s