Zomervakantie in Nederland

Terwijl we onze koffers uitpakken geef ik niet alleen alle (nieuwe) spulletjes een plek, maar vooral ook de vele herinneringen, die net zo zeer te voorschijn komen. Wát een fantastisch bezoek hebben we weer achter de rug!

Om te beginnen was het schitterend weer, en we hadden een huisje aan het strand, dan kan het al bijna niet meer stuk natuurlijk. Maar, minstens zo heerlijk was het om tijd door te brengen met de mensen die ons het meest lief en dierbaar zijn.

De eerste dag dat we in Nederland waren was een van de heetste van het jaar, maar ook een van de laatste dagen waarop ‘Jurassic World’ in Nederland te zien was, en dus togen we naar Schiedam, op Dino-jacht. Een beetje eng vond Mia het wel, maar toch vooral ook heel spannend en leuk, en aan de hand van Oom Ruud durfde ze het wel aan.

Voor het eerst in jaren was ik weer eens in Nederland met mijn verjaardag, en wat een genot om alle lieve vrienden en familie weer eens uit te kunnen nodigen voor een gezellig samenzijn! Omdat ons strandhuisje te klein was, vond dit plaats bij een strandclub, en wel een hele Leuke! Er was vanalles te spelen voor de kinderen, en voor de volwassenen kwam Miranda van www.puuranders.nl een lezing geven over haar Sensitive Survivors project. Heel ontwapenend, gevoelig en bijzonder!

Daarna genoten we met zijn allen van een high tea. En werd er nog lang gekletst, gelachen en genoten. Ik voel me gestortzegend met zo’n leuke, lieve groep mensen om me heen!

De dag erna waren we uitgenodigd in Arnhem om Lotte’s verjaardag te vieren. Een feestje dat al snel uitliep in een waterpistolengevecht van jewelste! Voeg daar nog wat reuzebellen en een BBQ aan toe, en een kinderfeest is compleet.

Vervolgens waren we allemaal wel toe aan een beetje rust. We deden een hele dag niets anders dan lezen, spelen, naar het strand gaan en genieten van vakantie!

Ook de rest van de week genoten we vooral van het heerlijke weer, gingen we vaak naar het strand, en aten we heel veel ijsjes. Maar, daarnaast gingen we ook nog naar Den Haag waar we de wereld kampioenschappen zandsculpturen bekeken, plukten we frambozen bij Framblij, zagen we het nieuwe huis (in wording) van oom Ruud, beklommen Eddy en Mia de Euromast in Rotterdam, waar we uiteraard ook nog een aantal ritjes met de watertaxi maakten, en koekjesdeeg aten bij Bakers Dough, en ging Mia graag een dag met opa en oma spelen, zodat papa en mama uitgebreid konden shoppen in Delft!

En toen was het alweer weekend. Omdat Sergio en consorten ook in het land waren, spraken we af in Leiden, en laat dat nou net ook de stad zijn van ‘het museum van Freek’(Vonk)! Dus gingen we eerst naar de tentoonstelling Gif! Je moet wel een beetje van Freek houden (gelukkig doet Mia dat) maar dan is het echt een erg leuke tentoonstelling.

Daarna genoten we op een terras in de koelte van het Leidse Hout van Hollandse versnaperingen en  bijpraten met zowel de familie van Loon, als de familie Wiggers.

Toen we terug keerden op ons vakantiepark bleek daar een heel springkussen parcours opgebouwd, nou, dat is aan Mia wel besteed! Als klapper op de vuurpijl sloten we de dag af met een BBQ én marshmellows.

Op zondag fietsten we met opa, oma en oom Ruud naar de Lier, om daar het Varend Corso te bewonderen. Ter plekke sloot ook de familie Broekhuizen zich bij ons aan, en omdat het zo’n gezellige middag was, besloot de Broekhuizen familie om daarna met ons mee te gaan naar ons huisje waar de meiden nog tot (na) bedtijd uitgebreid gespeeld, en de papa’s en mama’s gekletst hebben.

Maandag moesten we ons huisje verlaten, en we zetten koers naar Friesland, omdat Mia zou gaan logeren in de camper bij opa, oma én Lotte!

Uiteindelijk zat de reis niet helemaal mee, en ook ons plan om nog wat mee te krijgen van de Sail-out van de Tallships in Harlingen mislukte jammerlijk. We waren allemaal dan ook aardig afgedraaid toen we de camping bereikten. Omdat Mia het ineens toch allemaal een beetje spannend vond, besloten Eddy en ik vooral niet te lang te blijven hangen, en weldra reden we dan ook door (terug eigenlijk) naar West Friesland (heeft dat uberhaupt iets met Friesland te maken?!) waar Jo en Frank een geweldige avond voor ons gepland hadden. We gingen zwemmen in het IJsselmeer, en een frisse duik, in combinatie met het verfrissende gezelschap, bleek precies wat we nodig hadden. We lieten spare ribs bezorgen onder aan de dijk, en genoten tot lang nadat de zon onderging van een bijzonder gezellige avond.

Dinsdag hadden we zomaar ineens een hele dag, avond én nacht voor onszelf! We besloten Leeuwarden te verkennen. Voor zover je dat na een bezoek kunt zeggen vonden we het een erg mooie stad, met prachtige gebouwen, maar wel erg weinig sfeer. Het mist de levendigheid die bijvoorbeeld Delft zo leuk maakt. De voormalige gevangenis Blokhuispoort, de Taalexpo op het Oldehoofsterkerkhof, en het hotel/restaurant in het oude postkantoor vonden we bijzonder leuk.

’s Avonds besloten we onszelf eens te trakteren op een echt avondje uit, en we gingen naar een bijzondere voorstelling van Verdi’s opera Aida. Deze werd opgevoerd in een tent, in een weiland in the middle of nowhere. Hoewel het de originele opera was, was de productie in een modern jasje gestoken, en het is verrassend en indrukwekkend om te zien hoe actueel deze opera dan blijkt te zijn. Afgezien van de knullige bankjes was het een geweldige avond.

Woensdag probeerden we iets te zien van de Skutsjesilen kampioenschappen in Terherne, maar zeilboten waren deze vakantie duidelijk niet aan ons besteed, want wij waren te vroeg om iets van de races te zien.

Nadat we Mia weer opgehaald hadden bij opa en oma reden we door naar de familie Bijleveld in Zuidlaren. Geslapen werd er niet veel die nacht, gekletst wel. De volgende dag deden we een rondreis Drente-in-één-dag, want we besteedden de ochtend in pretpark Drouwenerzand, en de middag bij de hunnebedden, én het Boomkroonpad. We genoten!

Vrijdag zetten we weer koers richting het westen van het land, want het beste hadden we voor het laatst bewaard, een gezellige dag met Esther en haar boys.

En zo zat ons bezoek er weer op. Onze allerlaatste dag hebben we altijd nodig om de laatste boodschappen te doen die nog niet gelukt zijn, en vervolgens is het steeds weer een haast dagvullende puzzel om 6 koffers, 3 stuks handbagage en dit keer ook nog een fiets ingepakt te krijgen.  We maakten ons een beetje zorgen om de voorspelde drukte op Schiphol, maar zelden ging het proces zo gladjes, zélfs al moesten we bij security een tiental minuten wachten wegens werkonderbrekingen door stakend personeel.

Deze week heeft Mia nog vakantie, maar al schipperend tussen dagen in Naivasha en Nairobi, waar beiden verschillende klussen en klusjes op ons wachtten, glipt die week tussen onze vingers door. Al met al beginnen we alledrie ook wel weer zin te krijgen in de regelmaat als school weer begint, en Mia kan niet wachten om al haar vriendjes en vriendinnetjes weer te zien!