Zomervakantie op de boerderij

Zeven weken…. Het klinkt als een haast oneindig lange zomer, maar je knippert twee keer met je ogen en ze zijn weer voorbij…

Nu hielp het ook niet dat we begonnen met een heel nare en ellendige griep, die bijna de hele eerste twee weken opslokte.

Het weer in Kenia is in Juli/Augustus vaak niet echt heel zomers, maar gelukkig viel het in Naivasha wel mee. Toch gingen we om te zwemmen naar de Hotsprings van/bij Olkaria. De vorige keer dat we dat deden was het een mooie warme dag, en dan is het water eigenlijk veel te warm om lekker te zijn. Maar nu gingen we op een wat druilerige zondagmiddag toen het water in de ’normale’ zwembaden om ons heen steeds maar te koud bleef, en nu was het heel goed uit te houden!

We hadden zin in een safari, en daarom gingen we naar de Aberdares. We hadden geplanned om te lunchen met poffertjes, maar bedachten ons toen we er al bijna waren dat we de poffertjespan vergeten waren. En zie dan maar eens vervanging te vinden in de hooglanden van Kenia! (want we hadden alleen beslag bij ons, geen boterhammen of zo). Ach ja, het leverde wel weer een leuke ervaring op, én – wonder boven wonder- ook nog een anti- aanbak koekenpannetje, dus we konden toch nog lunchen met flensjes, en wel op een heel bijzonder mooi plekje bij een watervalletje.

Op zoek naar het zomergevoel en een beetje lekker weer, besloten we, na veel wikken en wegen, ook een paar dagen naar Lamu te gaan. Ons idee van het paradijs op aarde! Helaas bleek het echter ook daar grijs en druilerig toen we aankwamen, en de miezer sloeg om in echte regen, waardoor we tot op ons ondergoed doorweekt aankwamen in het hotel. Getver!

Gelukkig was het weer de volgende morgen al een stuk beter, en dat bleef het ook. De temperatuur was wat lager dan meestal, maar dat was heel aangenaam! Wat hebben we weer genoten!

Verder zijn we deze vakantie vooral veel in Naivasha geweest, waar we lekker rondrommelden, wat knutselden, en waar Mia vooral VEEL heeft paardgereden. Voor mijn verjaardag gingen we naar Nairobi om ‘The Lion King’ te zien, en ons laatste weekend in Naivasha pikten we mooi nog even de Farmers Market mee.

Vanwege de bruiloft van Jo en Frank gingen we de laatste dagen van onze vakantie naar Nederland, waar we het helaas ook al niet zo troffen met het weer…

De eerste avond dat we in Nederland aankwamen was het nog prachtig weer, en dus zaten we diezelfde avond al bij een strandtent te eten, en sloten af met een ijsje bij de molen.

De volgende dag vertrokken we naar Limburg, om het nieuwe huis van Opa en Oma te zien, en ook daar was het nog heel lekker weer, waardoor we lekker buiten konden zitten. Uiteraard was Mia binnen enkele minuten al kletsnat van de fontein op de Markt in Kerkrade ( en in de 2 dagen dat we daar waren gebeurde dat nog 4 keer…).

Veel lol hadden we ook in het Continium museum, dat tegenwoordig bij opa en oma om de hoek ligt. Daar zullen ze ons nog wel vaker gaan zien!

We mochten de camper van Opa en Oma lenen, en daarmee reden we naar Wijdenes, waar we een harstikke leuke boerderijcamping gevonden hadden. Aan de dijk, met een strandje erbij, en met pony’s op de camping!

Helaas werd het weer inmiddels steeds slechter, en hoewel we 3 zwempakken p.p bij ons hadden, is dit denk ik onze eerste vakantie ooit geworden, waarin we niet 1 keer gezwommen hebben, véél te koud! Er trok zelfs een heuse windhoos vlak langs onze camping, en de wind was zo stevig dat we bang waren dat de camper om zou waaien! Maar gelukkig hielden we alles heel, en op zijn plek.

Mia heeft erg genoten van vriendjes op de camping, dat je je deur uitloopt en dat er dan meteen andere kinderen zijn om mee te spelen, dat is iets dat ze niet kent natuurljk, maar waar ze met volle teugen van genoten heeft. Skelteren, fietsen, springen op de trampoline, en vooral hutten bouwen in het stro, tot je er haast letterlijk bij neervalt, wat een heerlijkheid!

Natuurlijk zijn we niet alleen maar op de camping geweest, We (be)zochten een speelgoedwinkel in Hoorn, pikten mooi nog een paar rondjes kermis mee, bekeken de replica van het VOC schip ‘de Halve Maen’.

En spraken met Joost, Wendy en Lotte af in Amsterdam, waar we het grootste deel van de dag doorbrachten in Nemo, en ook nog een rondvaart maakten door de grachten.

Bij wijze van verjaardagscadeautje voor mij had Mia toegezegd dat ze wel geportretteerd wilde worden door https://www.tintype.nl/, een fotograaf die gebruikt maakt van een heel oude fotografie techniek, waardoor je heel bijzondere foto’s krijgt. Een bijzondere ervaring, met een geweldige foto als resultaat. Super blij mee!

De laatste dagen kwam de familie Verbeek ons opzoeken op de camping, en terwijl wij wat oninteressante dingen moesten afhandelen, zijn zij met Mia naar de stoomtrein in Hoorn geweest én deden ook nog een rondje kermis.

Esther, Mark en de jongens kwamen ons ook gezelschap houden op de camping, en wat een feest was dat: shirt uit en zwaaien!

Opa en oma, de mannen en de kinderen brachten een bezoek aan de veiling in Broek op Langedijk, waarbij de rit erheen (met zijn allen in de achterbak, en duiken voor de politie!) misschien nog wel het aller-leukste was. Al werd er ook goed gekocht voor de klok door al onze Westlanders. Mia kocht tot haar grote schrik 600 kilo uien, en daar was ze helemaal beduusd van, vooral omdat ze helemaal geen uien lust!

Tot slot was de dag van de bruiloft aangebroken, en Mia had het geluk dat nu de andere opa en oma bij ons langs kwamen, en onder andere met haar gingen kijken bij het kite surfen en heel bijzondere ‘poffertjes’ met haar aten.

Wij genoten er ondertussen van om alle lieve popjes en gasten weer eens echt te zien en te spreken. En mee te mogen delen in het geluk van het stralende bruidspaar!  

De laatste dag doen we altijd de ‘dans met de koffers’ , en uiteindelijk vertrokken we ook deze keer weer volgeladen tot de laatste kilo, terug naar Nairobi, waar Mia de volgende ochtend weer meteen naar school mocht: Groep 3!