- Posted on
- Comments 0
Gezinsuitbreiding?
Zo langzamerhand durf ik het toch aan om een stukje te schrijven: het lijkt er op dat we misschien en nieuw katje zullen ‘adopteren’. (Of eigenlijk: dat een nieuw katje ons als personeel heeft aangenomen!)
Enkele dagen geleden liet Eddy me zien dat er ergens in een put op de farm een heel klein katje zat. Het is een diepe betonnen put, en ik kon me niet voorstellen dat het katje er zelf uit zou kunnen. Sindsdien ben ik natuurlijk regelmatig gaan kijken.
Na een paar dagen maakte het katje zulke zielige geluiden (het klonk als een klein geitje) dat ik er niet meer tegen kon, er MOEST iets gebeuren vond ik.
Een van de Nederlandse meiden hier is dierenarts, dus die heb ik gebeld of zij eens wilde komen kijken. Samen zijn we de put ingegaan en hebben het katje gevangen.
Het is echt een héél klein katje, en toen we het te pakken hadden bleek dat het zwaar ondervoed en uitgedroogd was. Daarom is het waarschijnlijk ook (nog) zo klein. Het is wel een jonkie, maar waarschijnlijk toch al een maand of drie oud.
Dinges zijn “transportbakkie” is nu omgetoverd in een “quarantaine” kooitje, en op advies van Mac (de dierenarts) geven we het katje nu om de twee uur (ongeveer) hele kleine beetjes nat(gemaakt) voer. Het katje was zo zwak dat Mac ons vreselijk gewaarschuwd heeft dat de kans groot is dat het het niet overleefd, de eerste week is cruciaal. Als het die eerste week overleeft dan gaat Mac het katje verder onderzoeken.
Nu zijn we een dag of vier verder en het katje lijkt enorm op te knappen. Het is echt een stuk monterder en levendiger, dus we hebben goede hoop! Het heeft nog geen naam, want dat wil ik pas doen als de kans echt groot is dat het zal overleven, zonder naam is het toch nog iets makkelijker om wat afstand te houden, al is het wel een erg leuk beestje hoor! Het is een grijs katje, met hele grote oren en hele leuke kraaloogjes, eigenlijk dus net een grote muis. Al begint hij steeds meer op een katje te lijken nu hij wat opknapt. Hij begint nu ook nieuwsgierig te worden, en het is een echt stoertje! Dat bewijst hij/zij door véél te blazen, (al klinkt dat vooral grappig en niet echt angstaanjagend, hihi) maar stiekem is het gewoon een lieverd, want behalve blazen doet ‘ie niks, hij/zij laat zich zelfs al aaien en oppakken!
Het ziet er dus steeds meer naar uit dat hij/zij het gaat redden. Dan komt de volgende uitdaging: voorstellen aan Dinges!
Author
