Schaar

Ik heb geloof ik al eens geschreven dat we in Naivasha tegenwoordig een nieuwe supermarkt hebben. Vijf jaar geleden gingen we altijd naar een supermarktje die heet: Naivasha Self Service Supermarkt.
Deze had toen de grootte van ongeveer de gemiddelde buurtsuper in Nederland.
Deze supermarkt heeft blijkbaar een gat in de markt aangeboord want het gaat goed. Erg goed. Vorig jaar hebben we ons al rotgelachen toen we zagen dat deze ‘buurtsuper’ inmiddels zelfs in het bezit bleek van hightech-scanapparatuur bij de kassa’s! Inmiddels gaat het zo goed met de supermarkt dat hij letterlijk uit z’n voegen barst. Tijd voor een nieuw filiaal! Nu is er dus de ‘Kubwa Branch’ (Kubwa = groot).

Sinds we deze ontdekt hebben gaan we bij voorkeur naar ‘de Kubwa’, omdat hier écht heel veel te krijgen is. Boodschappen doen in Nairobi is háást overbodig geworden, op een paar écht westerse dingen na (Vegavlees en Whiskas(!) kattenbrokjes bijvoorbeeld). Het is wel erg grappig om het verschil te zien tussen de gevulde karretjes van de lokale bevolking (Grote pakken meel, melk, zout en suiker) en van de ‘wazungu’ (= blanken) (Kleine hoeveelheden, en met name half-fabricaten zoals mixen, mengsels enzovoort) Bij de kassa leveren onze boodschappen ook altijd problemen op, de gewenste goederen zijn niet terug te vinden in het systeem. (Want wie KOOPT er nou zoiets als olijven???)

Personeel is hier geen grote kostenpost, en dus ook geen punt van bezuiniging. Er lopen véél heren en dames rond in de supermarkt, die er werken bedoel ik. Wat ze er precies doen is mij niet altijd even duidelijk, maar ze zijn creatief in het zichzelf bezig houden. Werk hebben is niks, maar werk houden is ook een kunst denk ik wel eens! Zo wordt er bijvoorbeeld regelmatig geveegd, maar dit wordt verder niet opgeruimd, dus enkele minuten later is het weer verspreid, zodat je opnieuw kunt beginnen. Ook afstoffen is een geliefde bezigheid (want dan kun je ondertussen gezellig blijven kletsen) Hiertoe maakt men gebruik van een koeiestaart (bij wijze van plumeau), en daarmee sla je dan op het product dat je stofvrij wilt hebben. Het stof dat dan opdwarrelt komt uiteraard ergens anders weer terecht, dus zo houdt je jezelf bezig.

Maar iedereen is echt opvallend goed geluimd, en zéér zéér zéér behulpzaam. Echt ik kan niet anders zeggen. Je krijgt er gewoon lol in om boodschappen te gaan doen als je ziet hoe vrolijk iedereen er is. Ik kan nog wel uren doorschrijven over ‘onze Kubwa’ maar ik zal nog één mooi voorbeeld geven en er dan mee stoppen:

We zijn de schaar uit ons messenblok vergeten in Delft, en in ons nieuwe huisje lag ook geen goede schaar, dus ik wilde een nieuwe. Op naar de ‘Kubwa’. Omdat ik geen scharen kon vinden vroeg ik aan een behulpzame medewerker of ze misschien scharen verkochten, maar dat was helaas niet zo, tenzij je een volledig messenblok zou kopen. Ik liet hem weten dat dat niet helemaal de bedoeling was en nam me voor om volgende keer in Nairobi een schaar te zoeken.
Een week of twee later liep ik nietsvermoedend in de Kubwa, komt er ineens een medewerker zowat op me af gehuppeld, met een hele grote smile op zijn gezicht terwijl hij uitriep: ‘They are in, they are in’!!!! Aan mijn gezicht moet hij gezien hebben dat ik echt geen flauw idee had over wie of wat hij het had, dus terwijl hij me meetrok voegde hij eraan toe: ‘The scissors!!!’ Vol trots toonde hij me een aantal scharen. Hij voegde er aan toe dat hij ze zelf eigenlijk wel belachelijk duur vond (ongeveer een tientje). Ze leken echter van een erg goede kwaliteit, en na zo’n enthousiast onthaal kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om er geen te kopen!