Romantisch Lamu

Stel je voor: een klein eilandje in de Indische oceaan.

De zon schijnt 365 dagen per jaar, de zee is azuurblauw, de stranden stralend wit.

De kustlijn is nog niet verpest door torenhoge hotels, en de smalle straatjes zijn eigenlijk zandgangetjes, zo smal dat ander vervoer dan een ezeltje er niet doorheen past. Iedereen verplaatst zich hier dan ook te voet, op een ezeltje of per boot. Transport vind ook plaats per ezeltje of per dhow. Een dhow is de lokale versie van een zeilboot. Het lijkt een ‘versimpelde’ versie, maar zit op zo’n ingenieuze manier in elkaar dat elk zuchtje wind tot het optimum benut kan worden.

De mensen leven hier voornamelijk van de rijkdom die de zee te bieden heeft, en wat een rijkdom!! Vis in alle soorten en maten, inktvis, garnaal, kreeft en krab. Alles iedere morgen vers gevangen.
Voeg hier aan toe de vriendelijke, ‘easy-going’ mensen, de verassend leuke steegjes en binnenplaatsjes en heerlijke boottochtjes op zee en door de mangroven…

Dan heb je een redelijk goed beeld van Lamu!

Het was een heerlijk weekendje. Donderdag zijn we naar Nairobi gereden en na een afspraak bij de advocaat voor het opzetten van Lieke d’r bedrijfje zijn we naar het vliegveld gegaan. We zijn in een klein twee propellor vliegtuigje naar Lamu gevlogen. We zagen allebei wel groen na 15 minuten rond slingeren in zo’n klein vliegtuigje. Gelukkig was de rest van de vlucht rustig.

Lamu airport is een groot woord voor een slecht asfalt paadje en een grasbaan. Na de landing werd het vliegtuigje snel weer volgetankt met …een handpomp! Het vliegveld ligt op het eiland Manda, naast het eiland Lamu. Dus alle tassen werden in een bootje geladen en zo vertrokken we naar Lamu eiland, naar het plaatsje Shela.

Daar had Eddy een prachtig penthouse(!) geregeld met een fantastich uitzicht over de baai en de passerende dhows.
Elke dag hebben we genoten van de kookkunsten van de kok van het gasthuis. Die gaf je ‘s ochtends geld om boodschappen te doen en dan maakte hij vervolgens alles klaar wat je maar wilde. Uiteraard hebben we de schatten van de zee allemaal uitgeprobeerd! De tafel werd vervolgens voor ons gedekt op onze eigen penthouse veranda, en onder de sterren konden we dan in alle privacy genieten van het heerlijke eten!

Banana house Penthouse

Het uitzicht vanuit het penthouse

Natuurlijk hebben we ook gezeild op een echte dhow.
We zijn een dag gaan snorkelen, waarbij we onderweg onze eigen lunch gevangen hebben (Baracuda!!!) die we vervolgens hebben gebarbecued op een strandje waar we even hadden aangelegd.
Ook hebben we nog een keer een tochtje gedaan door de Mangrovebossen tijdens zonsondergang.

Het Paradijs op aarde bestaat, het ligt in de Indische Oceaan, vlak voor de Keniaanse kust en het heet Lamu!

Lamu en Shela

De ezels op Lamu eiland

Het was dan ook héél gek dat we op vrijdag en zaterdag voorzichtig wat vervelende berichten binnen begonnen te krijgen over Naivasha. Zondag en Maandag was inmiddels duidelijk dat het daar goed mis was. We zaten dan ook met een heel raar een dubbel gevoel op Lamu. We hebben die laatste dagen ook besloten om er niet meer echt op uit te trekken, maar om ‘thuis’ te blijven en intensief contact te onderhouden met werknemers, ambassade en vrienden in Naivasha. Van de gebeurtenissen ná onze terugreis naar Nairobi op maandagmiddag zijn jullie al op de hoogte.