Rhino Charge 2012

Inmiddels is het een van de eerste dingen die we jaarlijks met rode letters op onze kalender zetten, eerste weekend juni: Rhino Charge!

Zoals jullie mischien nog weten is het vooraf niet bekend waar dit evenement zich zal gaan afspelen. (zie ook vorige Rhino Chargeverhalen: 2011, 2010). Vol verwachting togen we afgelopen donderdag dus richting Nanyuki, waar het eerste informatie punt zich bevond. Daar kregen we te horen dat het volgende punt Isiolo was, en kregen we een beschrijving die ons vanaf daar naar de uiteindelijke incheck zou leiden. Dat bleek in het gebied van Il Ngwesi te zijn. Oftewel: Noord Kenia; droog, dor en heet.

Bij de incheck waren een paar drempels gemaakt om binnenkomende auto’s in toom te houden. Op de eerste van deze drempels verloor Eddy echter plotsklaps zijn linker voorwiel! Het bleek een afgebroken kogelverbinding (balljoint), waarbij de aandrijfas (driveshaft) volledig losgeschoten was. Oeps. De auto kon geen kant meer op, en blokkeerde de doorgang voor iedereen. Beetje lullig als er allemaal 4×4 en charge cars langskomen, en maar niet snappen hoe zo’n klein drempeltje nou zoveel ellende kan veroorzaken. Het was al snel duidelijk dat hier echt niets aan te doen viel, behalve nieuwe onderdelen uit Nairobi laten komen. Dus met vereende krachten (die hier gelukkig in grote getalen aanwezig waren) is de auto (zijwaards) met een lier van de weg afgesleept, en zijn wij alsnog begonnen aan de rest van het weekend.

Zoals ieder jaar waren we ook dit jaar mee gegaan als onderdeel van het Pies2Go checkpoint. Het is onze trots om onszelf ieder jaar te proberen te overtreffen, en we willen per sé het beste checkpoint van allemaal zijn. Ik denk dat ik zonder enige valse bescheidenheid durf te zeggen dat ons dat ook dit jaar weer is gelukt. We hadden er op aangedrongen dat we dit jaar een plekje wilden dat redelijk goed bereikbaar was (vanuit het hoofdkwartier) zodat ook teamsupporters ons zouden kunnen bereiken, en zodat we véél spullen mee zouden kunnen nemen. Dat plekje kregen we, en dus hadden we uiteindelijk een kamp opgezet waarvan de vrachtwagenchaufeur vol trots verklaarde: dit is geen checkpoint meer, dit is een resort!!

Binnen één dag verschenen er er dan ook: een tenten kamp (voor ons)aan de overkant van de rivierbedding, en de Pies2Go keuken en bar, een grote schaduw tent voor bezoekers, en een heus zwembad bij het checkpoint. Ja, inderdaad: een zwembad! Aan de rand van de rivierbedding hebben we een zwembad gegraven, en deze met 3 pickup ladingen water uit een rivier 30 minuten verderop gevuld. De lokale Samburu konden hun ogen ook niet geloven. En nog minder toen er een opblaas eend in dreef.

De Rhino Charge was dit jaar zwaar, heel zwaar. Meerdere auto’s zijn van berghellingen afgerold, of hebben uren vastgezeten op onmogelijke plekken. Eén auto is in brand gevlogen, en een andere werd aangevallen door een zwerm bijen, zo ernstig dat er een persoon moest worden afgevoerd naar de medische post. Het is al met al eigenlijk wonderbaarlijk dat er geen ernstiger gewonden zijn gevallen. Gelukkig is alles heel goed georganiseerd met onder andere radio verbindingen, helicopters en ambulances.

We hebben meerdere teams die we een warm hart toedragen, maar twee van onze echte favorieten hebben het erg goed gedaan! De ‘Girls in Pearls’ hebben in de categorie ongemodifeerde auto’s zelfs gewonnen, en Car 1, het Naivasha team heeft wel 10 van de 13 checkpoints gehaald (ten opzichte van slechts 2 in de afgelopen 2 jaar).

Het was een heerlijk weekend, en gelukkig konden we zelfs weer met onze eigen auto richting huis dankzij onze mannen die met de nieuwe onderdelen vanuit Nairobi waren gekomen, en de auto weer aan de praat hadden gekregen!